23 Evalueer wat je in de afgelopen tijd hebt geleerd

Morgen is de eindbijeenkomst van de 23 dingen. De hoogste tijd dus om de evaluatie te schrijven. Op 20 september 2010 was de aftrap van de 23 dingen. Nu 16 weken later de eindbijeenkomst. Best een hele lange periode.
Ik begon met het kiezen van een naam voor mijn blog. Jolly Jumper kan kunstjes doen en heldenprestaties leveren schreef ik toen. Ik vind dat dat inderdaad gebeurd is.
Soms kost het heel veel tijd om een kunstje onder de knie te krijgen. Bijvoorbeeld een diashow van Flickr op mijn blog plaatsen. Of naar aanleiding van een reactie van 23 dingen ProBiblio op mijn blog 6b... echt lastig om een link van de geplaatste foto naar mijn set bibliotheek te krijgen op Flickr. Ook het plaatsen van de gadget met boeken van My Library Thing was echt een kunst. Jammer vind ik dat ik die kunstjes uiteindelijk wel voor elkaar gekregen heb, maar dat ik niet altijd meer weet hoe. Ik heb geprobeerd en geprobeerd, maar soms verdwaal je dan in de zoektocht en weet je aan het eind niet meer precies hoe je het hebt gedaan.

Een andere eigenschap van Jolly Jumper, het observeren en commentaar geven heb ik ook zoveel mogelijk gedaan. In het begin heel enthousiast volger geworden van heel veel collega's en ook regelmatig reacties gegeven, maar gedurende de cursus steeds minder. Dit vind ik wel jammer. Nog lang volgehouden om mijn leeslijst bij te houden, maar het reageren werd steeds minder en het lezen van de blogs van collega's werd steeds meer het snel 'scannen' van de blogs.
Dit heeft gewoon te maken met de tijd die het kost om alles goed bij te houden.

Ik miste ook de tijd om tijdens werktijd aan de 23 dingen te werken. 1 keer heb ik 3/4 uur op het werk aan de 23 dingen gewerkt. De rest is allemaal thuis gedaan. Dit is natuurlijk wel mijn eigen keus, maar op het werk waren er altijd dingen te doen die belangrijker waren of eerder klaar moesten zijn.
Met enige jaloezie zag ik dat collega's hier wel de tijd voor vonden en soms zelfs allemaal bij elkaar kwamen om samen dingen te doen.
Dat is wat ik zelf ook prettig had gevonden. Bijvoorbeeld elke week een vast uurtje met uitleg van een ding. Dan heb je een basis en hoef je niet zelf het wiel uit te vinden. Ik ben misschien nog een beetje een ouderwetse juf, maar instructie vind ik toch belangrijk. Digitale instructie met heel veel verwijzingen naar artikelen was voor mij toch lastig. Dit heeft ook te maken met perfectionisme en alles willen snappen. Het kost mij behoorlijk veel tijd om een ding op deze manier te onderzoeken. Wel prettig vond ik het om het daarna af te sluiten met een stukje op mijn blog. Even alles overdenken, wat heb ik eraan in mijn werk, wat kan de bibliotheek ermee en op naar het volgende ding. Toch ben ik geen echte blog-schrijver.... ik lees liever blogs dan dat ik zelf schrijf. Ik heb mijn blog dan ook echt opgebouwd volgens de 23 dingen en er niet echt persoonlijke stukjes geplaatst.
Welke dingen ik belangrijk vind voor de bibliotheek en voor mijn werk heb ik op mijn blog steeds genoemd, dus dat ga ik hier niet meer herhalen.
Morgen de afsluiting... ik hoop dat KopGroep Bibliotheken er in de toekomst verder mee gaat. Op onze afdeling Educatie hebben we al de afspraak dat de werkgroep Doe de Bieb, zich ook bezig gaat houden met alle digitale mogelijkheden.
Ik hoop ook dat er vanuit KopGroep Bibliotheken nog meer klantenonderzoek gedaan gaat worden, dat we blijven luisteren naar de klant en dat wij meer op de 2.0 manier gaan werken.
Die wisselwerking is volgens mij heel belangrijk de komende tijd voor de bibliotheek.
Ook zal het goed zijn om onze klanten meer 'digiwijs' te maken, door bijvoorbeeld cursussen of workshops rond onderwerpen uit deze 23 dingen cursus. Een uitleg van twitter... chatten... enz.

Een leuke start is gemaakt tijdens de week van de mediawijsheid, toen kregen klanten de mogelijkheid om in de bibliotheek kennis te maken met nieuwe dingen als digitale prentenboeken, de i-pad, de e-reader enz. En er was belangstelling genoeg.

Ik geloof dat we al een beetje de goede weg zijn ingeslagen, laten we dus zo doorgaan met elkaar.